3D-printers

Een 3D-printer is een apparaat dat op basis van digitale "bouwtekeningen" (computerbestanden) driedimensionale objecten kan produceren. Dit gebeurt door het object laag na laag op te bouwen.

Hoe het werkt

Een veelgebruikte methode bij 3D-printen is het gebruikmaken van een fijn poeder (gips, plantaardige stoffen, bioplastic, polyurethaan, polyester, epoxy, enzovoort) zoals inkjetprinters gebruiken, waarbij er telkens lagen van dit poeder met elkaar verbonden worden zodat deze een vaste vorm aannemen. Deze bindingen worden gedefinieerd door een CAD-bestand. Deze methode is de enige methode waarbij je een model volledig met kleuren kunt printen. Het is ook de snelste methode.
Fused deposition modeling (FDM) is een andere manier, waarbij gesmolten polymeren op een supportlaag worden gespoten en het model zo laag per laag wordt opgebouwd.
Een andere methode is het gebruikmaken van vloeistoffen, zoals fotopolymeer, door eenzelfde inkjet-type-kop, waarbij men ook telkens laag per laag print. Vervolgens wordt er een uv-licht aan de printkop geactiveerd dat iedere liquide laag tot een vaste laag maakt. Deze methode is ook bekend onder de naam stereolithografie.
Een gelijksoortige printmethode is het gebruiken van een speciale gel die beschoten wordt door een laser op de plekken die solide moeten zijn. Vervolgens wordt de niet-solide gel van de solide gel gewassen. Uit deze methode kan men objecten modelleren die kleiner zijn dan 100 nm, alsook complexe modellen.
De tussenlaag die de verschillende lagen bindt kan men na het creëren van het model manueel verwijderen of, mits gebruikmakend van duurdere printertypes, oplossen in een vloeistof door het model erin te dompelen. Het resultaat is een hol model dat vrij accuraat zijn virtuele originele vorm nabootst.
Een nieuwere methode die men tegenwoordig gebruikt is die van het printen met een metaal als grondstof. Het werkt net zoals de 'gewone' methode, alleen wordt er hier gebruikgemaakt van een metaalpoeder. De metalen modellen die hieruit worden geproduceerd, hebben meestal tot doel als onderdeel te dienen voor een groter model. Het maakt trouwens niet uit welke modelleringssoftware men gebruikt voor het model, zolang deze het model kan uitvoeren in het formaat dat gebruikt wordt door de printersoftware.